कविता : उपवास

हसत हसत बोलत असता, गंभीर ती झाली ।
बोल तिचे ऐकून मित्रा, शकले हृदयाची झाली ।।१।।

"केले नाहीत मी उपवास, केले नाहीत व्रत" ।
"खरंच करायला हवे होते, मिळण्या चांगला वर" ।।२।।

एक छोटी स्माईल देऊन, मीही मग म्हणालो, ।
"करून पहा आता मग, अजून न तुझा जाहलो" ।।३।।

"उपवास न केला म्हणून, मिळाला मज जैसा दुष्ट" ।
"उपवासाने नक्की मिळेल, प्रेमळ, शांत, श्रीमंत अन् सुष्ट" ।।४।।

वाईट नाही ती हो खरंच, वाईट आहे मीच ।
चांगल्या मुलीस कसा मिळेल, माझ्यासारखा नीच? ।।५।।

          --- जयराज